bawakan hatiku


sakitku ke tulang hitam,
tika langit turut bermuram,
tenanglah,
kata sang pencipta,
kerana ada maksud di sebalik ilhamnya.
jika benar lidah tak bertulang,
mengapa, sejarah tetap berulang?
andai cinta itu buta,
mana mungkin bulan,
jatuh tepat ke riba?
kau bukan ratu dunia,
usah senyum untuk menutup pura,
akan ku singkap,
tirai hidup yang terkoyak,
rabak,
carikkannya,
kusimpan di dalam nyawa
denyut hati,
agar tak kau ketahui,
apa yang kusembunyi,
selama ini.
***********
swakarya: Rash Rozhams